17 Şubat sabahı

güneş bir başka doğuyordu Kelkit’e

bir başkalık vardı bu gün

nice badirelerden geçti bu kent
yıkılmadı, yıkılmayacaktı da
biliyordu vatan olmadan

namusun olmayacağını

özgürlük
genlerinde saklıydı

bir nefeste yok edecekti

bütün kara bulutları

güneş yürekten gülüyordu Kelkit’e
değişecekti kara talihi
kıracaktı zincirleri bir bir
mağrur bir kartal olacaktı semada

zaman durmuş
asude bir sessizlik kaplamıştı
her yanı
fırtına öncesi sessizlik sanki…

bir tercih yapacaktı
ya esareti kabul edecek ya da ölecekti

zaten esaret ölmek demekti
tek yürek oldu Kelkit
bütün gücüyle vurdu

düşmanın göğsüne hançerini
tarihe ak bir sayfa açtı
hiçbir şey eskisi gibi
olmayacaktı

artık

yıldızları

gök kubbeye mıhladı
karanlıkları

aydınlatmak için

bir başkalık vardı bugün

güneş bir başka doğuyordu

Kelkit’e
..